Judas was in het verhaal van pasen de leerling van Jezus, die zijn leraar verraadde. Hij had het gedachtengoed van Jezus tot zich genomen, en verraadde vervolgens de meester voor geld. Vervolgens kreeg deze Judas spijt en verhing zichzelf.
Het is een apart verhaal, of eigenlijk zijn het naar mijn idee twee verhalen die door elkaar zijn gehusseld. Want verteld het verhaal van Jezus eigenlijk niet ongeveer hetzelfde? Die wordt gevangen genomen en ter dood veroordeeld door de hoge heren van het gezag.
Beide vinden de dood door de wereld. Ze worden veroordeeld door anderen. Zelfmoord is immers ook een grote zonde? En over Jezus hoeven we het al helemaal niet te hebben. Naar mijn idee gaat het verhaal dan ook over gewone mensen zoals jij en ik, die of door anderen of door zichzelf, in een situatie worden gemanoeuvreerd waardoor we niet meer naar onze ziel leven.
Je zou dan kunnen zeggen dat je dood gaat. Je wordt een robot, je jaagt geldelijk gewin na, meer, meer, meer… Maar je ziel weet wel beter. Het gaat om de dingen, of liever gezegd de mensen en dieren die je lief zijn! Zolang je je daar niet van bewust bent, ben je dus een levende dode. Een mooie beeldspraak uit de gnostiek. En om weer op te staan uit deze dode toestand van de ziel, zal je volgens je ziel moeten gaan leven. Geniet van je kinderen, je eigen liefhebberijen en trek je vooral zo weinig mogelijk aan van wat anderen zeggen. Je weet zelf echt wel wat goed is voor jou om gelukkig te zijn.
Ben je je daar van bewust, dan zal je zien dat je steeds minder nodig hebt om gelukkig te zijn. Eenvoud is dan meer dan genoeg. Het alsmaar opboksen tegen elkaar of de mening van anderen kost zoveel energie…. Doe lekker je eigen ding en geniet zoveel mogelijk! Ellen