Als medium is het de bedoeling dat je de ziel een beetje heelt van degene die je in je werk ontmoet. Dit is niet altijd even gemakkelijk. Het heeft te maken in hoeverre degene zelf, in staat is zichzelf te vergeven. Dit is namelijk vele malen moeilijker dan een ander vergeven. Als het om jezelf gaat kun je heel gemakkelijk in kringetjes blijven denken. Wat als ik dit nou anders had gedaan.. Of had ik maar zus of zo.. Kortom, het blijft je bezighouden, ook als het, een allang gepasseerd station is. Je kunt er al een hele poos niets meer aan veranderen, maar toch geef je jezelf er nog steeds van langs als je er aan denkt. Probeer eens wat liefdevoller naar jezelf te kijken. Ja, het was misschien niet de beste actie die je ooit hebt laten zien, maar is het nodig, om na jaren soms, jezelf nog steeds te straffen? Of lukt het je om wat liefdevoller te kijken naar het gebeurde. Oké. het was achteraf niet slim, maar op het moment heb ik daar voor gekozen, dus ik accepteer de gevolgen. En daarmee kan het ook klaar zijn. Je vond het toen de beste keuze, sta er dan ook achter als het even kan. Het leven bestaat uit allemaal keuzes. Het is niet de bedoeling er te veel over in te zitten of je wel de goede keus hebt gemaakt. Loslaten is het moeilijkste wat er is. Maar zonder dat, wordt je ziel niet geheeld. het is de bedoeling je ziel te ondersteunen, niet om het af te branden bij iedere gelegenheid. Dus betrap je jezelf op dit soort gedachtes, probeer het dan te stoppen en denk er niet langer over na, ga iets positiefs doen. Iets waar je blij van wordt. Beloon jezelf eens wat vaker. Je zou ook trots kunnen zijn op wat je hebt bereikt ondanks die niet zo slimme keus bijvoorbeeld. Je hebt jezelf in de nesten gewerkt, maar daarna heb je het goed opgepakt. De problemen zijn bijna weer verdwenen, daar kun je een gevoel van trots aan vast plakken in plaats van een naar gevoel vanwege de niet zo slimme keus. Het is een kwestie van perspectief. En iedereen maakt dergelijke blunders, daar ben je zeker niet alleen in.
