In principe ben ik religieus tot op het bot. Het is er in mijn jeugd flink ingehamerd dat God alles kan, alles weet en alles bestuurd. Maar wat heb ik bakzeil moeten halen! Sinds ik in gesprek ben met mijn gids, wordt me regelmatig verteld dat wij allen met elkaar de krachtcentrale “God” vormen. Ons stukje bewustzijn, ons vermogen om lief te hebben, dat is een stukje van de grote Energie. Onze ziel is een klein beetje pure liefde. Toch zijn er steeds mensen die denken dat ze in naam van deze liefde van alles moeten. Je moet bidden, liefst op gezette tijden. Voor het eten, na het eten enz. En je moet goede daden doen, zodat je deze God maar gunstig zal stemmen, zodat ook jouw zonden worden vergeven, en je uiteindelijk het paradijs mag betreden nadat je bent overleden.
Maar als ik even rustig redeneer, als God pure liefde is, waarom zouden we dat dan moeten doen? Zeker als je de stelling meeneemt dat je zelf een stukje God bent! Dan ontbreekt iedere vorm van logica om te bidden. Uiteindelijk ben jijzelf degene die moet werken voor het dagelijkse brood! Natuurlijk is dit wat kort door de bocht. Ook ik voel een hele grote dankbaarheid als ik denk aan alle mooie dingen en omstandigheden in mijn leven. En ook ik vraag hulp aan mijn gidsen als het even niet goed gaat. Maar ik ben niet meer in staat om me te onderwerpen aan een religie. Daarvoor ben ik inmiddels een beetje allergisch geworden. Rituelen doen, omdat het nu eenmaal een gebruik is, die machtige mannen vroeger hebben doorgevoerd… Overigens wellicht met de beste bedoelingen hoor. Ik hoop maar dat ze oprecht geloofden dat dit nodig is. Dat ze dit echt uit liefde doen en niet omdat het zo hoort.
Mijn gids Mo hamert er continu op om mijn eigen gevoel te volgen. Wat voelt voor mij goed om te doen. Wat doe ik uit liefde, en wat doe ik omdat het zo hoort, of wat doe je om niet buiten de groep te vallen? Durf je je eigen standpunten te verdedigen, of laat je je angsten je gedrag bepalen? Angsten die zijn ingeslepen door de eeuwen heen. Religies hebben het eeuwen lang voor het zeggen gehad. De machthebbers en kerken bepaalden wat de mensen moesten doen. En door de eeuwen heen is er nog niet veel veranderd. Nog steeds worden er oorlogen gevoerd omdat mensen het met elkaars zienswijzen en geloof niet eens zijn. Als we nu eens vanuit liefde zouden denken, in plaats vanuit religie? Imagine…